Wij zullen Huib herinneren als een zeer aimabel mens die altijd in sprong waar het nodig was. Vaak zagen we hem bij toernooien en was hij daarbij nooit te beroerd om zijn handen uit de mouwen te steken door oa op het terras glazen op te halen en allerlei hand en spandiensten te verlenen. Vaak en graag was hij aanwezig met een grote groep van zijn tennis vrienden tijdens diners die tijdens toernooien werden geserveerd of bij andere evenementen binnen de vereniging.

Binnen de vereniging was hij actief in een aantal commissies o.a. de onderhoudscommissie en de Groene Vingers club. Tot op late leeftijd tenniste hij nog op maandag- of woensdag ochtenden. Zelf heb ik met hem gespeeld in een competitie team op woensdagavond. Na afloop van de wedstrijd kon hij vol enthousiasme vertellen over zijn leven. Als men dan aan hem vroeg hoe oud hij was, was hij trots om lachend te vertellen dat hij al in de 70 was.

Toen wij binnen de vereniging besloten om het clubhuis te gaan verbouwen zochten wij iemand die het project kon begeleiden. Snel kwamen wij natuurlijk op Huib uit en hij was blij en trots dat wij hem vroegen. Bij de aftrap zei hij: laten we eerst eens kijken wat we zelf kunnen doen. Hij organiseerde een groep om zich heen die de afbraak en delen van de opbouw ter hand nam. Mede hierdoor en de strakke aansturing van de aannemers hebben we veel geld bespaard en een prachtig resultaat behaald. Drie tot vier keer per week hadden we in die tijd bouwvergadering in het clubhuis en vol trots kon hij vertellen over de resultaten die werden geboekt en bleek hij aandacht te hebben voor het kleinste resultaat zonder het beoogde eindresultaat uit het oog te verliezen. Naast het zakelijk aspect hebben we met elkaar ook veel gelachen.

Bij de feestelijke heropening van het clubhuis hebben we als dankjewel het pleintje voor het clubhuis "Het Huib van Dijkplein" genoemd. Hij was hier zichtbaar door ontroerd. Een paar jaar later stond hij op het terras tijdens het Open Toernooi en vroeg iemand hem; die Huib van Dijk naar wie dit plein is genoemd, leeft die nog? Hij antwoordde grinnikend. Ja, volgens mij wel.

Nu is hij niet meer. Een zeer gewaardeerd lid van onze vereniging is heengegaan, maar door het Huib van Dijkplein zullen wij hem tot in jaren blijven herinneren binnen de vereniging als de vrolijke, opgewekte en humorvolle Huib.

Huib, dankjewel wat je voor de vereniging hebt gedaan en voor wat je ons hebt gegeven. Wij wensen Diny en de (klein)kinderen heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Hans Warmerdam
Actief erelid en oud-voorzitter van onze vereniging